Միշտ մտածում եմ` ոնցա լինում որ մեզ մոտ կրեատիվ մտքեր, կերպարներ չեն գեներացվում։ Օրինակ էն օրը իլիկում ինչ֊որ միջոցառում էր, դիմակներ էին սարքում, ով ոնց կարող էր, ինչքան ուզես անհեթեթ` լավ իմաստով։ Ներկերով, թելերով, մի խոսքով` ձեռքի տակ եղած ամեն ինչով։ Կողքից նայողի, ինչ մեղքս թաքցնեմ, միգուցէ նաև իմ մտքով կարող է անցնել, թե էս ինչ ապուշությամբ են զբաղված էս մարդիկ։ Միջին վիճակագրական հայը կասեր, թե բան ու գործ թողել են, եքա մարդիկ ինչով են զբաղված` փոխանակ լուրջ գործերով զբաղվեն։
Ու շատ մարդկանց, որոնք ուզում են ստեղծագործեն դա կաշկանդումա, քանի որ գիտեն` ոնց են մտածում մարդիկ։ Բայց էսօր դիմակա սարքում, վաղը ուրիշ բան, ինչ֊որ կերպարի գրիմ, ֆանտաստիկ կերպար։ Ու այ սենց փոքր բաներիցա զարգանում արվեստը, ստեղծարարությունը։ Ու տենցա նաև ուրիշ ոլորտներում։
