գուցե պմս-ից ա, չգիտեմ, բայց էս պահին ահավոր զզվում եմ կոնֆորմիզմիցս ու դե համ էլ ջոկում եմ, որ ինքը հարմար ա, իրա շնորհիվ ա, որ ինձ պատերով չեմ տալիս 24/7։
ուղղակի թռա դեյթից, որովհետև ուրիշի մասին եմ մտածում։ ու էդ ուրիշին էլ սիրահարված չեմ։ ուղղակի ում սիրահարված եմ, վաղուց ինձ համոզել եմ, որ իրար համար չենք։
իսկ ուրիշն իմ փոխարեն գոնե մի հուսահատ փորձ կաներ դառնալու իրա (իմ, ոչ սիրածիս) երազանքների աղջիկը։
մի տեսակ, չգիտեմ, հեչ թթական չի հնչում, բայց մենակ ձեր հետ կիսվելս եկավ, վայելեք։
ամենատխուրն էն ա, որ էս թռեդը տղաների մասին չի, իմ մասին ա։ տղաները տը կանցնեն, կգնան, կփոխվեն կամ ուղղակի չեն լինի, իսկ ես մնում եմ իմ հետ ու չեմ փորձում լինել իմ երազանքների աղջիկը։ որը հիմնականում նաև հավանածս տղեքի երազանքների աղջիկն ա։
կողմնակի
@ani_left լս իմ թերափեւտը շատ կասկածանքով ա վերաբերւում տէնց երազած վիճակների։ ու ես իրենից սովորեցի։
իթ պէտք չի ոչ քո, ոչ էլ առաւել եւս ուրիշի երազածը լինես, իսկ քո երազածիպ դու հաստատ աւելի լաւն ես։ (:
որովհետեւ ո՞նց կարելի ա քեզնից լաւը լինել։ (:
@norayr ես ուզում եմ գոնե մեկ-մեկ ձգտել ինչ-որ բաների։ արդեն շատ վաղուց ես մենակ սոցիալական հմտություններ եմ զարգացնում, մնացածը ահավոր բարձիթողի ա։ ինձ դա դուր չի գալիս, նույնիսկ հարմար չի։ բայց մեկ ա չեմ փոխում։ նույնիսկ վարսավիրական կուրսերով դեռ բավական չեմ հետաքրքրվել, որ մատս դնեմ, ասեմ՝ այ էս ստուդիան եմ ուզում, ու գնամ սովորեմ արդեն։
