Կորիզ @Koriz@թութ.հայ

Ուզում եմ փող աշխատեմ

Ինչի՞ չեմ հարստանում, ուֆ

Չեմ սիրում ընկերներիս, որովհետև չունեմ

Հասկանում եմ որ քայքայվում եմ էն էլ էս տարիքում որ, խմելուց լացելուց ու ծխելուց ցայրաստիճան վատ լինելուց ուշաթափվում եմ։

Չեն ջոկուն, որնպարզ զգացվում ա, որ երկուսն էլ փող են ուզում քերեն, ու էդ էն երեխեքից, ովքեր գիշեր ցերեկ ձեռագործ բաներ էին սարքում, ու վաճառվելուց երջանականում։

Հիշում եք որ էն խմբակի մասին պատմում էի, որ սկսել էինք, ու ինձ մեղմ ասած կեսից հանեցին խմբից, բայց ես էլի գնում օգնում էի իրանց, ու նեղվել էի, որ անպատասխատու են։
Տակ ուրեմն, էն մարդուն ում տվել էին գործը իմ փոխարեն կազմակերպչին մեղադրում ա փողերը ուտելու մեջ, իսկ կասզմակերպիչը իրան անպատասխանատու ու ինքնագլուխ լինելու մեջ, ու նորից փորձում ա հետս մոտիկություն անի, որ իմ վրա վերցնեմ գործը։ Ըհն բա չէ։

Սկսել եմ Rhino_ից քիչ քիչ գլուխ հանել, ու ուղեղս չի կախում

Հեռախոսս փչացել էր, ու երաշխիքի մեջ տվել էի հետ խանութին որ սարքեն, 5 ամիս հետո ասեց որ չի սարքվում, կամ կաիա լիստով հին հեռախոսից օգտագործված պատվիրի տա ինձ, կամ մի 40 հազար տա, ես իրա խանութից նորը գնեմ ։Դ
Լավ 🤷‍♀️

Տեսնես որ էսքան UX/UI դասընթացներ կան գովազդվող ֆբ-ում, գոնե արդյունք տալիս են մասնակիցներին:

Աստված, էլի սկսեցի ես աշխատանք չունենալուս թեմաներով բողոքներս

այ ջանիկ, ես ոնց գտնեմ Ձեր էջը եթե էդ անունով 1000 էջ կա ֆբ-ում

օյ չգիտեմ, բայց հեչ վստահելի չի մի աշխատանքը, երբ մեյլ ու հեռախոսահմար ես տրամադրում դիմելիս, իսկ իրանք զանգում ասում ես գտեք գրեք մեր ֆբ-ի էջին, որ զումով հարցազրույցի հղումը տանք

մարդկանց գոյության ձևը էնքան տարբեր ա տարբեր սոց. ցանցերում, որ բավական տհաճ ա դառնում: Ասենք կարան ֆբ-ում քո ընկերանալու հայտը չընդունեն, որովհետև շատ մարդիկ ունեն, բայց թվիթերում առաջինը իրանք հետևել կտան, հետդ ակտիվ կշփվեն, որովհետև քիչ ծանոթներ կան, հետո մի քանիսի հետ շփվելուց հետո քեզ կապահետևեն( ինչ սիրուն բառ ա), բայց մեկ ուրիշ ցանցում էլի ակտիվ կհետևեն, որովհետև դեռ քիչ ծանոթներ ունեն:

Շնորհակալ եմ մաշկային հիվանդությանս, որ մանկությունից հետս ա, ու չի դավաճանում, հեռանում:

ախպորս օգնում եմ ու դուրս գալիս ա սկսկում եմ բզբզալ, կողքից լսում եմ Արմաթի դասերը, ու նենց դեբիլ դասատու ա, զանգում ասում ա վիդեոներ եմ ուղարկել, նայեք նույնը արեք, անջատում ա:

Scratch 2- ով որ խաղ եմ սարքում, ինձ կայացած ծրագրավորող եմ զգում :Դ

էսօր մտածում եմ, որ ես երբեք չեմ ձանձրանում, չգիտեմ, կարանծինից առաջ էլ էի ես տանը փակված, բայց մեկ ա ձանձրույթ չէի զգում, որովհետև միշտ բզբզալու բան գտնում եմ, եթե չեմ էլ գտնում, անկապ պարկելն էլ ինձ հաճույք ա պատճառում միշտ:

Երեկ սաղ կիսատ թողած գործերս արեցի, նենց տպավորություն էր, որ տարվա վերջ , ու այսօվանից նոր կյանք պիտի սկսկեմ, դե իհարկե այսօր ոչ մի բան տեղի չունեցավ, բայց շատ թեթևացած եմ զգում ինձ:

Ուղիղ մի ամիս ա հեռախոս չունեմ, ավելի շատ եմ կոմպից օգտվում ու սկսել եմ ինձ ավելի հարմար զգալ։
Համ էլ կարևոր ա, որ ամեն րոպե չեմ նստում կոմպի դիմաց` մենակ երբ պետք ա, ու արդյունքում քիչ անկապ ժամանակ եմ սոցցանցերում ծախսում։