Կորիզ @Koriz@թութ.հայ

եվ այո, պետքարանը իմ կոնֆորտ զոնան է

ծանր օր եմ ունեցել, ծանր մտքեր, ծանր, ծանր ծանր

նստած եմ հիվանդանոցի ընդունարանում։
սպասում եմ եղբորս վիրահատեն։
մի մահացածի տարան շտապի մեքենան, շատ անտարբեր էին բժիշկները, երևի սովորել են մահացած մարդկանց ներկայությանը։ Հետո մի կին բերեցին շտապով, ասեցին հղի ա, մտածեցի` ըհն, նոր մեկը մահացել էր հեսա մյուսը կծնվի, մի քիչ հետո վիժեց էդ աղջիկը։

Փաստորեն մարդիկ ուղղակի մահանում են, մահանում են ու վերջ, նորերը ոչինչով չեն կարող փոխել էդ փաստը։

Ինչպես շրջանցել մամայի.《 բա ո՞ւր ա աշխատածս փողերը 》 տեսակի հարցերին

ինձ էգոիստի պես պահեցի ու խոսեցի, նեղվում եմ ասածներիցս, նաև նախկինում։ Կյանքում էսքան չհասկացված չէի եղել

չեմ կարողանում սիրահարվել, բթացել ա, առաջ շատ հեշտ էր ստացվում, իսկ հիմա նենց տպավորություն ա, որ երբեք էլ ոչ մեկի չեմ հավանի։ Տխուր ա

Չգիտեմ դիպլոմայինս, որ չեմ անում ում վրա եմ հույսս դրել։
Իմ վրա որ հաստատ չէ

ձմեռը մոտ է

եվ այո, պետքարանը իմ կոնֆորտ զոնան է

ինչպես գործի մասին մտքերը թողնել գործի տեղում ու տունն գալ առանց դրանց

որտեցից գնել Կոդակ 35 մմ՞

մաման բավականին հեշտ տարավ ձմեռը Երևանում մնալս։ Անսպասելի էր

#ինքնանկար #հայելի

Կենցաղ

վայ, ազդում են

ու ես չեմ ուզում էդ միտքը ունենալ, բայց ուղեղս սկել ա ուտել, մեծանալ։

սկսել եմ ամեն մտքի վերջում ասել, հա լավ, չստացվի էլ ոչինչ, ինքնասպան կլինեմ, իսկ էդ ահավոր ա, երևի։