Fragile @Fragile@թութ.հայ
Ես հենց սիրուն մայկայով (իմ սիրած կինո-խաղերի թեմայով) մարդ եմ տեսնում, հիացած նայում եմ։ Էս վերջերս մտածեցի, ավելի լավ ա ասել, նոր նայել, թե չէ դեբիլի տպավորություն եմ թողնում
Հայաստանում Երևանից բացի երկու բնակավայր կա, որ միաժամանակ ուրբան է ու համարվում է քաղաք. Գյումրին ու Գորիսն են։ Ընդ որում, Գորիսը, ժամանակակից ուրբան մշակույթով Գյումրիի պես դինամիկ չի։
Մյուս քաղաքները մեծ գյուղեր են, որտեղ նաև 1-2 բարձրահարկ շենքեր կան։
Հ.Գ. բայց Դիլիջանը շատ եմ սիրում
իրականում հրաշալի բան, բայց ո՞վ է երբևէ մտածել, որ նույն երեխեքի նկարները բլոգում օգտագործելը կամ կյանքը հանրային պատմելը էդ երեխեքի ընտրությունն է, կամ մամային թույլ են տվել անել այդ ընտրությունն իրենց փոխարեն։ Առնվազն պիտի երեխայի դաստիարակության մեջ ազատ ընտրության մասին ծայրահեղական չխոսեն։
Երկակի ստանդարդ բառով համը դուրս է գալիս, բայց խնդիրը բլոգեր մաման չէ, այլ ծափ տվողները։
Ու միգուցե միտքս էսքան չսկսեր փորել, եթե հարցը երեխեքի մասով մեծ թրենդ չդառնար.
Վերոնշյալ պատճառահետևանքային կապերի սիրահար ուղեղս հրաժարվում ա ընդունել, որ բլոգեր մամաները դառնում են բլոգեր մամա` հիմնվելով երեխեքին ամեն ինչում ազատ ընտրության իրավունք տալու վրա, ասելով, որ օրինակ, երեխան փոքր է և չի կարող ընտրել` տղայի հագուստ է ուզում, թե աղջկա, ինչ անուն է նախընտրում, ինչ կարծիք ունի գլոբալ երևույթների մասին, ուստի ծնողները պիտի սպասեն և երբեք որևէ ընտրություն չանեն երեխայի փոխարեն։
Վախենամ էնպիսի տարիքի հասա, որ արդեն իմ` ամեն ինչի պատճառն ու հետևանքը ուսումնասիրել-գտնելու բնավորությունը հևիհև վազում ու շնչակտուր ծնկներին ա հենվում` չկարողանալով հասնել սոցիալական նոր վիրտուալ ֆրեյմերի էթիկայի ու բարոյախոսության բացատրության հետևից։
Մեր այգին սկսեցի ավելի շատ սիրել էս կինոյից հետո։ Ինձ թվում էր` արդեն բավական աչալուրջ եմ, որ շրջապատիս ու շրջակայքիս գեղագիտությունը նկատեմ, ու կարիք չունեմ հավելյալ ազդակների։ Կինոները, որպես կանոն, ինձ թվացող շատ բաների են մարտահրավեր նետում։
Մի տեսակ ատում եմ էս առաջիկա մի ամսվա եղանակը. տագնապի մեջ չգիտես` ժակետ հագնես, թե ամենահաստ վերարկուդ։ 💆
Մտածում եմ` Կուբրիկ-Լինչ-Պոլանսկի շղթայում իմ սիրած կինոները իրենց «գլուխգործոցները » չեն, ու ներքին համոզմունք ունեմ, որ իրենցն էլ։
«Լայն փակված աչքերով»-ը վերջերս եմ նայել, և, բոլոր հորինված և չհորինված աստվածները վկա, դա Կուբրիկի լավագույն կինոն ա 🎭
Կիրակին էլ բարի չի, երբ օրվա առաջին կեսը քնած ես, հետո` տխուր, որ առաջին կեսը քնել ես, հետո (հավանաբար) «խմած», որ մի շաբաթ պլանավորածդ կիրակին էլի վարի տվեցիր 🍸
